Όχι για τον “πονοκέφαλο”.
Για τον γνήσιο πονοκέφαλο. Αυτόν που σου τρυπάει τα μηνίγγια και σε αναγκάζει να ζεις με την αγωνία του πότε θα έρθει η επόμενη κρίση. Αυτόν που ρίχνει την ποιότητα της ζωής σου, και σε επηρεάζει ακόμη και τις ημέρες του μήνα που δεν πονάς. 
Είναι πολύ κουραστικό και ψυχοφθόρο να κανονίζεις το πρόγραμμά σου και να πρέπει να τα ακυρώσεις όλα γιατί έχεις τόσο έντονο πονοκέφαλο που δεν σου επιτρέπει όχι να βγεις από το σπίτι, αλλά ούτε να σηκωθείς από το κρεβάτι για να σβήσεις το φως-που τόσο πολύ θέλεις. Είναι ακόμα πιο κουραστικό και ψυχοφθόρο να είσαι ο φίλος-σύντροφος αυτού που έχει πονοκέφαλο, να ακυρώνει αυτό που με τόση προσμονή εσύ περίμενες να κάνετε επειδή έχει πονοκέφαλο, και να σε βάζει στη διαδικασία να σκέφτεσαι «μα τόσο πολύ πονάει πια»; Ναι φίλε μου, τόσο. Και στο λέω εγώ που για να πονέσει το κεφάλι μου πρέπει να διαβάσω απόσπασμα βιβλίου Χρυσιήδας Δημουλίδου.
Συνήθως οι άνθρωποι που έχουν πολύ συχνούς και έντονους πονοκεφάλους, έχουν κάνει 
όλες τις απαραίτητες και σχετικές εξετάσεις για να δουν αν κάτι δεν πάει καλά με τον οργανισμό τους (κυκλοφοριακό σύστημα, ενδοκρινολογικά προβλήματα, προβλήματα με μάτια, αυτιά, δόντια). Θεωρώντας ότι όλα αυτά είναι φυσιολογικά θα δώσουμε έμφαση στη σχέση μεταξύ πονοκέφαλου και ύπνου.
Η σχέση ύπνου και πονοκεφάλου (κεφαλαλγία) είχε επισημανθεί ήδη από νευρολόγους του 18ου αιώνα. Πονοκέφαλος και διαταραχές του ύπνου είναι συμπτώματα που συχνά συνυπάρχουν στο ίδιο άτομο είτε γιατί το ένα προκαλεί το άλλο, είτε γιατί είναι συμπτώματα κοινού παθογενετικού μηχανισμού ή κοινής πιθανής νόσου. Ο ύπνος καλύπτει το ένα τρίτο της ζωής του ανθρώπου. Ο πονοκέφαλος είναι η συχνότερη νευρολογική νόσος. Η σχέση αυτή είναι αμφίδρομη, παράδοξη και αινιγματική. Είναι γνωστό ότι η στέρηση ύπνου αλλά και ο υπερβολικός ύπνος είναι αίτια πονοκεφάλων, και ειδικότερα της ημικρανίας, όπως και αντιστρόφως ο ύπνος συχνά τερματίζει μια ημικρανική κρίση.
Οι πρωτοπαθείς κεφαλαλγίες, χωρίζονται στις εξής κατηγορίες : αθροιστική κεφαλαλγία, ημικρανία, χρόνια παροξυσμική ημικρανία και η υπνική κεφαλαλγία. Τόσο η ημικρανία όσο και η αθροιστική κεφαλαλγία ακολουθούν συχνά ένα κιρκάδιο ρυθμό εμφάνισης (δηλαδή έναν 24ωρο ρυθμό εμφάνισης) με έξαρση τις πρώτες πρωινές ώρες. Οι ασθενείς μάλιστα με αθροιστική κεφαλαλγία την περιγράφουν σαν ένα ρολόι που ακολουθεί ένα ημερήσιο κιρκάδιο ρυθμό με έξαρση κατά τις 1-2 π.μ., 1-3 μ.μ. και 9 μ.μ. Εξίσου κυκλική εμφάνιση και μέσα στο έτος παρατηρείται στην αθροιστική κεφαλαλγία με έξαρση της συχνότητας εμφάνισης 2 εβδομάδες μετά το χειμερινό και θερινό ηλιοστάσιο (που για το βόρειο ημισφαίριο είναι η 21η Δεκεμβρίου και η 21η Ιουνίου) και ελάττωσή της, 2 εβδομάδες μετά την αλλαγή της ώρας (τον Απρίλιο και Οκτώβριο αντίστοιχα).
Τα διαφορετικά αυτά είδη πονοκεφάλου εντοπίζονται σε διαφορετικά στάδια ύπνου και είναι διαπιστωμένο μέσα από πολυετής έρευνες ότι κλινικά, ανατομικά, βιοχημικά και νευροφυσιολογικά δεδομένα συνηγορούν για ενδογενή σχέση μεταξύ του φυσιολογικού ύπνου και της γένεσης ορισμένων πρωτοπαθών πονοκεφάλων. Η διερεύνηση από το ιστορικό υποκειμενικών διαταραχών του ύπνου θα διευκολύνει μια σωστή διαγνωστική και θεραπευτική προσέγγιση. Ασθενείς με ασαφή χαρακτηριστικά νυχτερινής ή ημερήσιας (κυρίως πρωινής) κεφαλαλγίας θα πρέπει να υποβληθούν σε 
πολυϋπνογραφικό έλεγχο προκειμένου να αποκλεισθεί αντιμετωπίσημη διαταραχή του ύπνου (όπως για παράδειγμα τριγμός δοντιών), ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχει υποκείμενη ψυχολογική διαταραχή ή υπερδοσολόγηση από αναλγητικά φάρμακα.
Επειδή λοιπόν το θέμα αυτό αφορά πολύ περισσότερους ανθρώπους από όσους νομίζουμε καλό θα ήταν αν υποφέρουμε από πονοκεφάλους να μην συμβιβαζόμαστε μ’ αυτό ούτε να καταφεύγουμε στην κατάποση ενός κουτιού παυσίπονων. Πέρα από τις κοινές εξετάσεις καλό θα ήταν να δώσουμε βάση στο τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια του ύπνου μας και αν και εκεί είναι όλα φυσιολογικά τότε θα πρέπει να αναζητήσουμε τι είναι αυτό που θα μπορούσε να μας ανακουφίσει και να μας μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση αυτή, ακόμα και εναλλακτικές θεραπείες. Κάθε οργανισμός έχει τις δικές του ιδιομορφίες έτσι ώστε να είναι μοναδικός, ποτέ δεν ξέρεις σε τι θα αντιδράσει θετικά. Όσο για εμάς τους υπόλοιπους, που ζούμε με τέτοια άτομα, μια συμβουλή. Η υπομονή είναι αρετή!
