Ωραία ας κάνουμε μια δημοσκόπηση.
Εσένα τι σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς τη λέξη Ελλάδα;
Σ.σ.: Οι βρισιές δεν θα θεωρηθούν απάντηση.
Εμένα πάντως μου έρχονται στο μυαλό οι λέξεις πολιτισμός, ήλιος, θάλασσα και όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά- αν σκεφτείς ότι έξω έχει τουλάχιστον 30 βαθμούς Ιούνη μήνα!
Αν κλείσω τα μάτια και επικεντρώσω τη σκέψη μου στη λέξη Ελλάδα το μυαλό μου θα κατακλύσουν γαλάζιες εικόνες από θάλασσες, ουρανό, τοπία ατελείωτα, δέντρα γεμάτα καρπούς, φρούτα και λουλούδια πολύχρωμα, νύχτες στα μπαλκόνια και τις παραλίες με παρέα, γέλια και φασαρία, μυρωδιές από φρεσκομαγειρεμένα φαγητά, από φρεσκοκομμένα λουλούδια, βόλτες σε άδειες μεγαλουπόλεις και προχειροστημμένα γλέντια σε αυλές φίλων.
Θέλω να είμαι θυμωμένη με την Ελλάδα γιατί νιώθω ότι μου στερεί πράγματα που αν βρισκόμουν σε κάποια άλλη χώρα θα μου δίνονταν απλόχερα. Νιώθω αδικημένη για όλα αυτά που βιώνουμε και παράλληλα τα χρησιμοποιώ και σαν δικαιολογία για να μην κατηγορήσω τον εαυτό μου που ίσως να μην προσπαθώ όσο θα έπρεπε για ότι μου αρέσει να ονειρεύομαι. Όμως υπάρχουν πράγματα που δεν γίνεται να μην τα αγαπάς, δεν γίνεται να φύγεις αλλού και να μη σου λείπουν και δεν γίνεται να αντικαταστήσεις.
Όσο και αν λατρεύω να ταξιδεύω στο εξωτερικό, όσο και αν θέλω να γνωρίζω άλλες
Ακριβώς!
κουλτούρες και πολιτισμούς, για μένα -και πιστεύω και σένα- δεν νοείται το καλοκαίρι να μην τριγυρίσω στην Ελλάδα. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι δεν θα πάω στη Χαλκιδική παραπονούμενη σε όλη τη διαδρομή για τους χάλια δρόμους που ποτέ δε θα φτιάξουν, ότι δεν θα πάρω το πλοίο για να δω ένα από τα ονειρικά νησιά μας αγανακτισμένη βέβαια για το πόσο βρώμικα είναι όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς και γκρινιάζοντας για τις απεργίες που για ακόμη μια φορά με ταλαιπώρησαν. Δεν μπορώ καν να φανταστώ ότι θα περάσει το καλοκαίρι και δε θα κοροϊδέψω τους τραγικούς τουρίστες που ”Γιατί δεν τα κάνουν αυτά στη χώρα τους και έρχονται εδώ και αφηνιάζουν;”
Τόσο πολύ ήλιος, τόση πολλή θάλασσα, τόση ζεστασιά ανάμεσα στους ανθρώπους σε μια τόσο μικρή χώρα που πάντα είναι όμορφη, όμως το καλοκαίρι γίνεται μια άλλη.
Ε πείτε μου το τώρα ότι αυτό δεν είναι καλοκαίρι στην Ελλάδα!
Κράτησα για το τέλος την πιο καλοκαιρινή μου εικόνα. Είναι το ζεστό Αυγουστιάτικο βράδυ στην άδεια Θεσσαλονίκη, βόλτα στο κέντρο με τους αγαπημένους μου και παγωτό στο χέρι. Μπορείς να κλείσεις τα μάτια σου και να αναπολήσεις τη δική σου αγαπημένη καλοκαιρινή στιγμή. Και να χαμογελάσεις. Γιατί έρχεται!
Δεν υπάρχει μεγαλύτερος Έρωτας!
