Ταϊλάνδη: ταξίδι με άρωμα Ανατολής… Δε θα στο κρύψω, αυτό το ταξίδι το περίμενα πως και πως, παρόλο που ταξιδεύω 10 ολόκληρα χρόνια. . Ποτέ δεν έτυχε να πάρω το αεροπλάνο και να πάω τόσο μακριά, οπότε και μόνο η σκέψη πως θα έμπαινα σ’ ένα αεροσκάφος πολύ μεγαλύτερο απ όσα έχω συνηθίσει και θα πετούσα για τόσες ώρες μου έφτιαχνε το κέφι. Σ’ αυτό το σημείο πρέπει να αναφέρω πως μου αρέσουν όλα τα μέσα μεταφοράς (τρένα, πλοία, αεροπλάνα, λεωφορεία) και πως μπορώ να κοιμηθώ χωρίς κανένα πρόβλημα παντού. Θα αφήσω τώρα τον ενθουσιασμό μου για το αεροπλάνο στην άκρη και θα σου πω την ιστορία και αυτού του ταξιδιού.

Μερικές βασικές πληροφορίες

Αφού καταλήξαμε στον προορισμό (Μπάνγκοκ- Πουκέτ) ξεκίνησε η αναζήτηση… Οφείλω να ομολογήσω πως στην αρχή ήμουν αρκετά διστακτική και ήθελα αυτό τουλάχιστον το ταξίδι να το κάνουμε με ταξιδιωτικό γραφείο. Επέμεινα μάλιστα τόσο πολύ που κάναμε και μια σύντομη έρευνα στα ταξιδιωτικά. Δυστυχώς δεν βρήκαμε κάτι που να μας ενθουσιάσει και οι τιμές ήταν τουλάχιστον 400 ευρώ περισσότερα ανά άτομο σε σχέση με ότι βρίσκαμε εμείς.

Οπότε κλείσαμε από Θεσσαλονικη-Μπανγκοκ μέσω Κωνσταντινούπολης με την Turkish και από Μπανγκοκ-Πουκέτ με την  Thai VietJet.  Αν αποφασίσεις να κάνεις ένα τέτοιο ταξίδι μόνος σου μην ξεχάσεις στην πτήση από Μπανγκοκ-Πουκέτ να συμπεριλάβεις και την βαλίτσα σου. Τα εισιτήρια μας κόστισαν στο σύνολο 750 ευρώ.

Αρχικά , οι τιμές των ξενοδοχείων είναι χαμηλές. Σκέψου πως στο Πουκέτ μείναμε σε μια βίλα 400τμ, με ιδιωτική πισίνα, και στην Μπανγκόκ σε σουίτα ενός τετράστερου ξενοδοχείου-ουρανοξύστη 180τμ και πληρώσαμε συνολικά για διαμονή 170 ευρώ το άτομο.(6 άτομα για 7 βράδια)

Μπανγκόκ ουρανοξύστης θέα

Πουκέτ

Έτσι, ξεκινήσαμε από την Ελλάδα νύχτα και φτάσαμε στο Πουκέτ το επόμενο απογευματάκι. Το να πηγαίνεις Πουκέτ τέλη Απρίλη έχει ένα καλό και ένα κακό. Το καλό είναι πως τελειώνει η τουριστική σεζόν και δεν έχει άπειρο κόσμο παντού. Από την άλλη ο καιρός γίνεται άστατος και από λιακάδα το γυρίζει σε βροχή σε χρόνο dt, στην κυριολεξία. Αυτό σημαίνει ότι ο καιρός εκεί χαρακτηρίζεται από υψηλές θερμοκρασίες και πάρα πολύ υγρασία, κοινώς δεν παίρνεις ανάσα.

Με το που πατάς λοιπόν το πόδι σου, καταλαβαίνεις πως τα πράγματα εκεί είναι διαφορετικά. Άλλος κόσμος, άλλη κουλτούρα, άλλες φάτσες. Διαφορετική βλάστηση και τόσα καλώδια ρεύματος όσα δεν έχω δει ποτέ στη ζωή μου. Άνθρώποι χαρούμενοι και ευγενικοί που οι περισσότεροι δεν ξέραν γρι αγγλικά και όσοι μιλούσαν είχαν τέτοια προφορά που δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε τίποτα. Για άλλη μια φορά η ”νοηματική” έκανε το θαύμα της και δεν χαθήκαμε ποτέ. (πέρα απ τη νοηματική βοήθησε και το google) και κάπου εδώ αξίζει να αναφέρω πως στο αεροδρόμιο αγοράσαμε μια κάρτα κινητής με κάμποσα MB που κυριολεκτικά μας έσωσε.

Μετακίνηση

Προτού συνεχίσω την εξιστόρησή μου, θεωρώ σκόπιμο να αναφέρω το εξής. Η οδήγηση στην Ταιλάνδη γίνεται στην αριστερή πλευρά του δρόμου. Οπότε εάν σκέφτεσαι να νοικιάσεις μεταφορικό μέσο καλό είναι να το έχεις υπόψιν. Έχοντας και εμείς λοιπόν αυτό κατα νου νοικιάσαμε μηχανάκι για να επισκεφτούμε το Πουκέτ. Για την ακρίβεια με 60 ευρώ νοικιάσαμε 3 μηχανάκια για 4 μέρες. Ξεκάθαρα good value.

μηχανάκια κράνη φίλοι

Κάπως έτσι η περιπέτεια ξεκίνησε!! Την πρώτη μέρα βολτάραμε στο νησί, και επισκεφθήκαμε αξιοθέατα. Πρέπει οπωσδήποτε να δεις τον μεγάλο βούδα από κοντά. Στον προαύλιο χώρο υπάρχουν αρκετές μαιμούδες έτοιμες να σου κλέψουν το φαγητό ή το κινητό σου! Γι αυτό τα μάτια σου 14! Το νησί είναι γεμάτο πάρκα με ελέφαντες. Μπορείς αν θες να ανέβεις και να κάνεις βόλτα ή και να φωτογραφηθείς με κάποιο ζώο. Ωστόσο, εμείς δεν θεωρήσαμε ότι υπήρχε λόγος να κάνουμε κάτι τέτοιο. Επίσης, υπάρχει και πάρκο με τίγρεις που επίσης δεν επισκεφθήκαμε. Δεν μας κέντρισε και πολύ το ενδιαφέρον η σκέψη της τίγρης σε κλουβί.

μεγάλος Βούδας αξιοθέατο σκαλιά

Από τις παραλιές του νησιού λατρέψαμε την Freedom beach. Αξίζει μέχρι και το τελευταίο σκαλοπάτι. Πληρώνεις είσοδο για να πας, 200 μπατ, αλλά σου δίνουν και ένα δροσερό νεράκι. Φοίνικες, καταγάλανα νερά, και μερικές σκόρπιες ξαπλώστρες για να απλώσεις το κορμάκι σου κάτω απο την σκιά των εξωτικών δέντρων. Μπορείς να γυρίσεις και με καραβάκι κατευθείαν στην Patong Beach για να γλιτώσεις την ανηφόρα. Τέλος, στην παραλία αυτή υπάρχει καντίνα που πουλάει χυμούς και μπύρες.

Phi-Phi islands φοίνηκες

Phi-Phi islands

Φυσικά και δεν θα μπορούσαμε να μην πάμε στα Phi-phi islands. Εκεί κάπου το Instagram όπως καταλαβαίνεις πήρε φωτιά. Παράδεισος κανονικός. Βamboo island και Maya bay έγιναν οι αγαπημένες μου παραλίες. Πρώτη φορά στην ενήλικη ζωή μου έκανα snorkeling (οι ατέλειωτες βουτιές με μάσκες στις παραλίες της χαλκιδικής όταν ακόμα δεν είχα μπροστινά δόντια δεν μετράνε) Και τι δεν είδα. Νέμος, ντόρις και αμέτρητα χρωματιστά ψάρια! Σημαντικό! Για να πας στα Phi phi πρέπει να κλείσεις με οργανωμένη εκδρομή. Εμείς επιλέξαμε το Sea Star που περιελάμβανε και το φαγητό στην τιμή. Καλά οργανωμένοι, ωραίο σκαφάκι και αναμνηστική φωτογραφία στο τέλος!

παραλία καταγάλανα νερά

Πουκέτ χωρίς νυχτερινή ζωή γίνεται?

Όχι βέβαια. Μια βόλτα στην Πατόνγκ επιβεβαιώσε όλες τις φήμες που είχαμε ακούσει. Lady boys που καμία διαφορά δεν είχαν από κορίτσια, αμέτρητα sex shows και μπαράκια με πάρα πολλά κορίτσια γύρω σου, συντηρούν μια πολύ καλά στημένη βιομηχανία. Τρομακτικό τουλάχιστον.

patong beach φίλοι

Φωτεινές εξαιρέσεις μερικές μουσικές σκηνές για τους τουρίστες και ένα καταπληκτικό κλαμπ(σκέψου ότι γενικά δεν μου αρέσουν) όπου πραγματικά μπορούσες να διασκεδάσεις.

Κεφάλαιο φαγητό: πονεμένη ιστορία.

Δε μπορώ να πω, φάγαμε υπέροχα. Η αλήθεια είναι όμως πως είναι περίεργοι τύποι. Πολύ περιέργοι. Ο εφέτ και το υγιεινομικό θα παθαίνανε πολλαπλά εγκεφαλικά μ αυτά που αντίκρισαν τα ματάκια μας. Για αρχή υπήρχαν παντού υπαίθριες αγορές και καντίνες ή και απλοί πάγκοι που κάποιος πουλούσε φαγητό μπροστά απ το σπίτι του. Στις 7 το πρωί ξεκινούσαν να ψήνουν σουβλάκια κοτόπουλο(μάλλον). Ύστερα κατά τις 5 το απόγευμα που αυτό το κρέας φυσικά και είχε χαλάσει(40 βαθμούς κελσιού) ο τόπος μύριζε σάπιο αρκετά έντονα. Η μυρωδιά της τηγανιτής κατσαρίδας όμως είναι αυτή που έχει χαραχτεί στην μνήμη μου…

ταιλανδέζικο street food

Πέρα απο αυτά ωστόσο επιλέγαμε να φάμε σε καλά μαγαζιά, και τα νούντλς οι γαρίδες και τα θαλασσινά μας αποζημιώσαν. Κάτι που πρέπει οπωσδήποτε να κάνεις είναι να δοκιμάσεις φρούτα. Στο δρόμο υπάρχουν πολλές αγορές για να πάρεις . Εμείς αγοράσαμε απ΄όλα. Τα μισά από αυτά ήταν άγνωστα και για να τα καθαρίσουμε ζητήσαμε την βοήθεια μιας ντόπιας φίλης. Αν δεν θέλεις να τα πάρεις σπίτι, μπορείς να ζητήσεις να σου τα καθαρίσουν για να τα φας εκείνη την ώρα. Εντύπωση μας έκανε η απαγορευτική πινακίδα για ένα συγκεκριμένο φρούτο (Durian) το οποίο απαγορευόταν στο ξενοδοχείο και στο αεροδρόμιο λόγω της άσχημης μυρωδιάς του.

ινσταγκραμικά ωραίο πρωινό
ινσταγκραμικά γκουρμεδιάρικο πιάτο

Μπανγκόκ

Από το Πουκέτ, ξεκινήσαμε για την Μπανγκόκ. Άλλη κατάσταση. Γκρι μεγαλούπολη, γεμάτη ουρανοξύστες και καυσαέριο. Ένας παραλογισμός γενικότερα, τουκ τουκ να τρέχουν ανάμεσα από τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά και ατέλειωτη κίνηση στους δρόμους.

ταιλανδέζικη must πόζα

Αν σου αρέσει να ζεις τη ζωή σου στα άκρα, πάρε τουκ τουκ αφού κάνεις ατελείωτο παζάρι. Αξίζει να πιείς το ποτό σου στο roof garden ενός ξενοδοχείου. Ίσως ήταν η ωραιότερη στιγμή σ αυτή την πόλη. Αξίζει επίσης να κάνεις ταϊλανδέζικο μασάζ. Μην φανταστείς λάδια και αρώματα. Ετοιμάσου να δεθείς σαν φιόγκος από μια μικρόσωμη ταϊλανδή και να πείς και ευχαριστώ.

τουκ τουκ 1
τουκ τουκ 2

Αξίζει επίσης να επισκεφθείς το μεγαλύτερο εμπορικό στην πόλη, που φυσικά και δεν θα μπορέσεις να το γυρίσεις όλο εκτός αν αφιερώσεις 2 μέρες. Αν εκεί που τρως, δίπλα σου περπατάνε κάποιες κατσαρίδες, μην πανικοβληθείς και σίγουρα μην φωνάξεις γιατί θα σε περάσουν για ”περίεργο τύπο”.

ποτό σε roof garden
θέα

Ταϊλάνδη: ταξίδι με άρωμα Ανατολής. Ένα ταξίδι που είχε απ’ όλα. Είδαν τα μάτια μας ωραίες εικόνες, δοκιμάσαμε καινούργια φαγητά και συναναστραφήκαμε με ανθρώπους μιας εντελώς διαφορετικής κουλτούρας. Ένα ταξίδι που σίγουρα θα σου πρότεινα να κάνεις και που πίστεψέ με θα σου μείνει αξέχαστο!

%d bloggers like this: