Η επιλογή της Μάλτας, μπορώ να πω, πως ήταν εντελώς τυχαία. Μια νύχτα, που ψαχούλευα τις πτήσεις της ryanair, προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, έπεσα πάνω στο “Αθήνα – Μάλτα με 33 ευρώ”. Και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. Τελευταία φορά που είχα ακούσει για τη Μάλτα, ήταν κάποτε που έπαιζαν ακόμα τα “Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα” – ήμουν μικρή τότε – και απ’ ότι θυμάμαι, κατέβαζαν καλές ομάδες!

Έπειτα από μικρή αναζήτηση – μια ματιά στο google photos – το ταξίδι κανονίστηκε και η μέρα αναχώρησης έφτασε. Τρίτη μεσημέρι πετάξαμε για Αθήνα και η πτήση για Μάλτα αναχωρούσε στις 22:00 το βράδυ. Στη Μάλτα φτάσαμε στις 23:00 περίπου. Από το αεροδρόμιο πήραμε  ταξί (20€) για το Saint Julians που θα μέναμε.

Αν είσαι από 20 – 40 ετών ή αν δεν θες να πας απλά για ξεκούραση και θες να βγεις και μια βόλτα, πρέπει να μείνεις στο Saint Julians.

Την επόμενη μέρα λοιπόν, ως κλασικοί τουρίστες, πήραμε το Hop on – Hop off. Με 55€ / άτομο κλείσαμε, μαζί με το Hop on – Hop off και μια κρουαζιέρα στο Gozo. Ειδικά αν έχεις λίγες ημέρες, όπως εμείς, καλό θα ήταν να τα κάνεις και τα δυο.

Συμβουλή: μην χάσεις χρόνο στη Βαλέτα με το Hop on – Hop off, αξίζει να την επισκεφτείς για περισσότερη ώρα μια άλλη μέρα.

Οι στάσεις που έκανε το λεωφορείοήταν πολλές.(Εμείς επιλέξαμε 3)Αρχικά κατεβήκαμε στην Mosta. Μια βόλτα στην πλατεία και συνεχίσαμε για την Mdina. Καθίσαμε για φαγητό στη Mdina, μια πανέμορφη, οχυρωμένη πόλη, στην οποία μπορείς να περπατήσεις στα στενάκια και να βγάλεις άπειρες φωτογραφίες, για να χωνέψεις κιόλας!

Στη συνέχεια του ταξιδιού μας κατεβήκαμε στη Bugibba, μια παραθαλάσσια περιοχή, όπου απολαύσαμε το κοκτέιλ μας σε μια γεμάτη από φοίνικες πλατεία. Από εκεί αγόρασα και τις ωραιότερες φράουλες που έχω φάει τα τελευταία χρόνια!

Το βράδυ μας βρήκε εξαντλημένους, αλλά βρήκαμε το κουράγιο και επισκεφθήκαμε τη Βαλέτα.

ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ!
Στις 21:00 το βράδυ δεν υπήρχε κανείς! Δεν βρήκαμε ούτε να φάμε! Ευτυχώς το saint Julians ήταν γεμάτο κόσμο και έτσι  φάγαμε και ήπιαμε καλά!!

Την επόμενη μέρα πήγαμε στο Gozo, ένα νησάκι δίπλα στη Μάλτα. Πρέπει να πας οπωσδήποτε και να μην παραλείψεις να φας Gozo cheese, ένα υπέροχο τοπικό τυρί, με πιπέρια ή και χωρίς. Κάναμε βουτιά στο blue lagoon και γυρίσαμε με καραβάκι στην Μάλτα.Το βράδυ μας βρήκε στο 1927, ένα εστιατόριο με μαλτέζικη κουζίνα, να τρώμε τηγανητό κουνέλι! Και αφού φάγαμε σαν πουλάκια, πέσαμε ξεροί για ύπνο!

Τι δεν θα μπορούσε να λείπει από την εκδρομή μας? Το μηχανάκι! Η αλήθεια είναι πως είχαμε σκοπό να νοικιάσουμε αυτοκίνητο μέσω ίντερνετ, αλλά τελευταία στιγμή το μετανιώσαμε και αποφασίσαμε να το αφήσουμε για όταν φτάσουμε στο νησί. Πάλι καλά, γιατί τα αυτοκίνητα είναι δεξιοτίμονα!!!

Αφού νοικιάσαμε το μηχανάκι μας λοιπόν ξεκινήσαμε για το χωριό του Ποπάυ! Αν έχεις παιδιά πρέπει να πας! Αν πάλι δεν έχεις, θα πιεις έναν καφέ, με θέα σ΄ένα υπέροχο κολπάκι, θα αγοράσεις 2 -3 δώρα και θα φύγεις. Είσοδος 10 εύρω.

Στο δρόμο της επιστροφής περάσαμε από τη Rabat.

Περπατήσαμε στα στενά της και φεύγοντας φάγαμε τα πιο ωραία pastizzi  στο Crystal Palace, από τον φούρνο κατευθείαν στα χέρια μας! Εκεί θα δεις ντόπιους ανακατεμένους με τουρίστες, να περιμένουν υπομονετικά για ένα pastizzi με τυρί ή φάβα!

Στη συνέχεια, περάσαμε την υπόλοιπη μέρα μας στη Βαλέτα, η οποία, οφείλω να ομολογήσω, είναι πανέμορφη και την ημέρα σφύζει από ζωή. Δεν θα μπορούσαμε φυσικά να μην φάμε και ένα παγωτό, υπέροχο θα έλεγα, από το Amorino.

Το τελευταίο βράδυ μας βρήκε ξανά σε παραδοσιακό μαλτέζικο εστιατόριο το Ta’ Kris.Το φαγητό υπέροχο και οι μερίδες τεράστιες! Αν θέλεις να φας εκεί θα πρέπει να κάνεις κράτηση!

Γενικότερα η μαλτέζικη κουζίνα καταλάβαμε ότι είναι “βαριά”, αν αναλογιστούμε κιόλας ότι σε αυτό το ταξίδι φάγαμε κουνέλι τηγανιτό, κουνέλι με μακαρόνια, κεφτέδες κοκκινιστούς και pastizzi!!!

         

Η περίοδος που πήγαμε νομίζω πως ήταν πολύ καλή (Τέλη Απρίλη). Είχε κόσμο αλλά δεν ήταν αποπνικτικά. Ο καιρός ήταν λίγο πιο ζεστός από ανοιξιάτικος. Τρομερή εντύπωση μου έκανε η ανοικοδόμηση! Τεράστιες ξενοδοχειακές μονάδες ξεφυτρώνουν παντού!

Η Μάλτα είναι όμορφη! Οι αποστάσεις είναι μικρές και πέντε μέρες αρκούν για να δεις πολλά.

Σίγουρα όμως φεύγοντας θα νιώσεις πως θέλεις κι άλλο!

 

%d bloggers like this: